Metoda komunikatywna kształci wszechstronną sprawność językową, tzn. słuchanie, czytanie, pisanie zajęcia są ciekawe, efekty przychodzą szybko.
W tej metodzie – jak sama nazwa wskazuje – jÄ™zyk traktowany jest przede wszystkim jako narzÄ™dzie komunikacji spoÅ‚ecznej. PodstawowÄ… technikÄ… jest praca w grupie, ponieważ sÅ‚uchacze powinni jak najwiÄ™cej współpracować i rozmawiać ze sobÄ…; czÄ™sto proszeni sÄ… o odgrywanie scenek i dialogów, równie czÄ™sto na lekcjach używa siÄ™ autentycznych materiałów do sÅ‚uchania i czytania (np. ulotek, nagraÅ„ telewizyjnych, oryginalnych dialogów).
Duży nacisk kÅ‚adzie siÄ™ na funkcjonalność, czyli wykorzystywanie danej struktury w praktyce i na kulturÄ™ jÄ™zyka: zwracanie siÄ™ do osób w zależnoÅ›ci od ich “wieku i urzÄ™du”. Dlatego uczeÅ„ poznaje np. szereg sposobów na wyrażenie grzecznej proÅ›by. Od poczÄ…tku wprowadza siÄ™ czytanie, mówienie, pisanie i sÅ‚uchanie.
W czasie zajęć język ojczysty jest stosowany sporadycznie. Nawet do wydawania poleceń używa się języka obcego. Oceniana jest przede wszystkim płynność posługiwania się językiem. Błędy, jeśli nie zakłócają komunikacji językowej, są dopuszczalne. Wiedzę sprawdza się przy pomocy testów, wypracowań, rozmów.